Het leven gaat gewoon door...
Dag Lieverds,
Zoals de titel ook zegt '' het leven gaat gewoon door '' ongeacht je al 10 jaar bij dezelfde werkgever hebt gewerkt. Wij hebben besloten dat ik per 01.04.2010 uit dienst ben. Tot die tijd ben ik full-time mama op kosten van mijn werkgever.
Ik geloof heel erg in kwade oog. Op een bruiloft hadden ze het de hele avond over mij. Ze is 29 jaar en heeft 3 kinderen en werkt 30 uur per week. Niet iedereen kan dit en zus en zo. Na 2 weken kreeg ik te horen dat ik ontslag kreeg. Ik wist niet wat me overkwam. Ik ben 6-1999 begonnen en op 3 januari 2000 vast dienstverband gekregen en op 4 januari 2010 definitief ontslag gekregen. Dat betekent dus dat ik 10 jaar bij deze werkgever brood zou eten.....
Ik ben volop bezig met sollicitatie gesprekken. Gelukkig word ik door iedereen benaderd om op gesprek te komen. Nu heb ik een sollicitatie procedure lopen bij een andere verzekeringsmaatschappij. Ik krijg daar maandag te horen of ik het ben geworden. Een nadeel is wel dat ik veel ervaring heb voor de functie waar ik op gesprek ben geweest en ze mij te ambitieus vinden maar we zien wel wat het wordt. Ik heb zelfs een baan aangeboden gekregen bij de politie toen ik aangifte was gaan doen. De meiden achter de balie vonden mij zo leuk en kreeg meteen part-time baan aangeboden. Dat zou ook super leuk kunnen zijn. Wie weet ga ik nog wel op hun verzoek in.....
Ik heb mij opgegeven voor HBO MER ( Management Economie Recht ) Algemeen. Ik heb vandaag de boeken gekregen. Nou zeg het is een doos vol boeken. Ik moet nu een boekenkast gaan kopen :D...Ik heb mijn man opgegeven voor Studie foutloos Nederlands spreken en schrijven. Nu gaan we lekker samen studeren...
De kinderen doen het goed. De 2 oudste kinderen willen de kamer, waar mijn telewerkplek staat, niet in omdat mijn werkgever geen werk meer voor mij heeft en zijn heel erg boos op mijn werkgever. Ze zijn stiekem ook heel erg blij dat mama altijd thuis is. Volgens hun moet papa maar veel meer gaan werken en mama thuis met hun knutselen. Bugra wordt groot en heeft nu 2 tandjes onder en een hoektand boven gekregen. Hij kan mama ( anne ), papa ( baba ), zus ( appa ), broer ( abi ), oma ( anne anne ), opa ( dede ), speen ( meme ), NEE ( zelf met zijn hoofd schudden ) en eten ( hama) zeggen. Hij werkt zo goed mee en zegt gewoon wat hij wil. Als hij honger heeft zegt hij HAMA, als hij genoeg heeft zegt hij NEE of schudt met zijn hoofd, als hij boos is roept hij NEE NEE NEE en als hij wil slapen gaat hij mopperen. Wat wil ik nog meer....Ik smelt helemaal weg op de manier hoe hij ANNE zegt...Ik ben helemaal weg van hem...
Ik ben zo blij dat ik ze heb en kan genieten van hun. Ik hoop dat iedereen dit gevoel mee kan maken en kan voelen hoe het is om mama te worden. Ik wil nog wel een vierde en dat zal waarschijnlijk ook dit jaar worden. Ik wil namelijk ergens volgens jaar in juni bevallen als het mij wordt gegunt en geschonden door god. Ik wil in juni stoppen met de pil en zie wel wanneer ik zwanger raak. Als het zover is horen jullie het wel....
Dames ben blij dat ik jullie heb leren kennen en hou van jullie allemaal...
Liefs
Songul
reacties (0)